پرداختی های بیمه گر در بیمه عمر و سرمایه گذاری
پرداختی های بیمه گر در بیمه عمر و سرمایه گذاری در صورت فوت بیمه شده یا حیات آن با بیمه عمر و پس انداز تفاوت هایی دارد. در صورت فوت بیمه شده در بیمه عمر و پس انداز، تنها سرمایه فوت پرداخت می شود. در بیمه عمر و سرمایه گذاری علاوه بر سرمایه تعدیل شده فوت، موجودی اندوخته نیز تا سال قبل از فوت محاسبه شده و به همراه سرمایه بیمه عمر به ذینفع یا ذی نفعان پرداخت می شود.
بدیهی است هرچه به انتهای بیمه نامه نزدیک می شویم مبلغ اندوخته بیشتر می شود. لذا در صورت فوت بیمه شده در سال های پایانی بیمه نامه مبالغ هنگفتی علاوه بر سرمایه تعدیل شده بیمه عمر تحت عنوان اندوخته بیمه نامه به ذی نفعان قابل پرداخت است.
حیات بیمه شده در انتهای مدت بیمه نامه
در صورت حیات بیمه شده در انتهای مدت بیمه نامه نیز مانند بیمه عمر و پس انداز عمل نمی شود. در آنجا سرمایه ای واحد به عنوان سرمایه بیمه نامه در نظر گرفته شده است. و در صورت فوت و حیات بیمه شده، همان سرمایه به ذی نفعان پرداخت می شود.
البته مبالغی نیز تحت عنوان مشارکت بیمه گذار در منافع بیمه گر نیز قابل پرداخت است، اما در بیمه عمر و سرمایه گذاری مبلغ اندوخته بیمه نامه از سرمایه فوت جداست. و هر زمان می تواند با دریافت کل این مبلغ اندوخته خود را تخلیه و بیمه نامه را فسخ نماید.
لذا در صورت حیات پس از مدت بیمه نامه کل مبلغ اندوخته که شامل بخشی از حق بیمه ها به علاوه سود متعلقه است از سوی بیمه گر قابل پرداخت است. بدیهی است که تمام حق بیمه پرداختی بیمه گذار در حساب اندوخته او نخواهد رفت. چرا که بخشی از حق بیمه ها صرف هزینه های بیمه گری از جمله کارمزد نمایندگی، هزینه های اداری و … می شود. و بخشی دیگر نیز صرف خطر فوت بیمه شده می شود.
آن بخش از حق بیمه که باقی می ماند به سبد سرمایه گذاری بیمه گذار یا همان اندوخته بیمه نامه واریز می شود. سود حاصل از سرمایه گذاری شرکت بیمه نیز به این موجودی تعلق می گیرد. نکته اینکه این اندوخته همان طور که قبلاً گفته شد متعلق به جمیع بیمه گذاران بوده است پس ماهیت جمعی دارد.
مکانیزم عملیات بیمه گر در بیمه عمر و سرمایه گذاری
مکانیزم عملیات بیمه گر در بیمه عمر و سرمایه گذاری به این شرح است:
همان طور که پیش از این عنوان شد، در بیمه عمر و پس انداز، حق بیمه افراد در سنین مختلف متفاوت بود. در بیمه عمر و سرمایه گذاری اگرچه بر طبق ماهیت بیمه عمر، سن بیمه شدگان ملاک محاسبه حق بیمه قرار می گیرد، اما عموماً سن افراد در میزان واریز اصل حق بیمه آنها تغییری ایجاد نمی کند. افراد با هر سنی که تحت پوشش بیمه قرار بگیرند، حق بیمه ثابتی را برای یک سرمایه مشخص پرداخت می کنند. اما در واقع این موجودی اندوخته است که با توجه به سن افراد متفاوت است.
بدیهی است هر چه سن افراد بالاتر باشد، خطر فوت نیز احتمال بیشتری دارد و بالتبع حق بیمه بیشتری نیز باید صرف خطر فوت شود. لذا مبلغ بیشتری وارد قسمت (الف) شده است. درنتیجه سهم قسمت (ج) کمتر می شود. این به آن معناست که مبلغ پرداختی بیمه گر در صورت حیات بیمه شده کمتر می شود. بنابراین می توان گفت سن بیمه شده با ارزش اندوخته بیمه عمر و سرمایه گذاری رابطه عکس دارد.
مثال از فردی بیمه گذار
برای مثال فردی (بیمه گذار) را در نظر بگیرید که همسر ۲۶ ساله خود بیمه شده را برای مدت ۲۰ سال با سرمایه ۵۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ریالی تحت پوشش بیمه عمر و سرمایه گذاری قرار داده است. و حق بیمه ای سالانه معادل ۲۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال را می پردازد. ضریب تعدیل حق بیمه ۱۰ و ضریب تعدیل سرمایه نیز ۵ می باشد. صرف نظر از جدول بیمه نامه که همراه با بیمه نامه به بیمه گذار تحویل شده است. و در آن کلیه ارقام مالی بیمه نامه در طول مدت این ۲۰ سال قید شده است در پایان بیمه نامه موجودی اندوخته به حدود حداقل ۳,۶۸۳,۵۳۳,۵۲۷ ریال (به صورت علی الحساب) می رسد.
این در حالی است که در طول مدت این ۲۰ سال کمتر از یک سوم آن جمعاً مبلغ ۱,۱۴۵,۴۹۹,۹۸۶ریال پرداخت نموده و در طول این مدت نیز از خدمات و پوشش های بیمه ای برخوردار بوده است. حال اگر با رعایت تمام این شرایط در موردی ای كاملاً مشابه، تنها سن بیمه شده فرق کرده است. و به ۵۰ سال افزایش یابد، سرمایه بیمه عمر تغییر نکرده است. و تنها موجودی اندوخته در انتها به ۲,۸۳۶,۰۵۸,۴۱۱ ریال می رسد که نسبت به بیمه شده ۳۰ ساله ۸۴۷,۴۷۵,۱۱۶ ریال کمتر است.