پوشش بیماری ها
بیماری هایی هستند که مستقیماً یا عمر افراد را تهدید می کنند یا کیفیت زندگی آنها را کاهش می دهند. این بیماری ها تحت عنوان بیماری های تحت پوشش در این بیمه نامه مورد تعهد بیمه گر قرار می گیرند. این بیماری های پنجگانه عبارت اند از: سکته قلبی، سکته مغزی، سرطان ها، جراحی باز قلب (کرونر) و پیوند اعضای اصلی بدن. در صورت خرید این پوشش از سوی بیمه گذار و ابتلای بیمه شده حین مدت بیمه نامه، بیمه گر ۳۰ ٪ سرمایه فوت آن زمان را پرداخت می نماید. لازم به ذکر است بیمه گران برای کنترل ریسک این پوشش اضافی، دو راهکار اصلی دارند. برخی از بیمه گران تعداد پرداخت این سرمایه را محدود می کنند. و در طول مدت بیمه نامه، سرمایه بیمارها را تنها یکبار یا دوبار پرداخت می کنند. برخی دیگر برای هر پرداخت سقف معينى (مثلاً يکصد میلیون ریال) تعیین می کنند.
پرداخت غرامت بیمه گر در این قسمت جبران هزینه پزشکی نیست
نکته مهم اینکه پرداخت غرامت بیمه گر در این قسمت جبران هزینه پزشکی نیست. اساساً دو نوع پرداخت غرامت در بیمه های اشخاص وجود دارد. یکی جبران هزینه های پزشکی است. که مجموع بیمه گران یک رشته (مثلاً درمان) نهایتاً تنها هزینه های پزشکی بیمه شده را پرداخت می کنند. و او را به حالت اقتصادی قبل از بروز بیماری بر می گردانند. حالت دوم پرداخت سرمایه ای است. در این نوع پرداخت بیمه گر صرف نظر از میزان هزینه های انجام شده از سوی بیمه شده مبلغی را که تعهد نموده پرداخت می کند. پرداخت غرامت بابت پوشش بیماری های تحت پوشش در بیمه عمر و سرمایه گذاری از این نوع می باشد.
با ارائه این پوشش علاوه بر اینکه بیمه گر با اخذ حق بیمه اضافی مربوط به آن و ایجاد یک صندوق، همچون سایر رشته ها ایجاد درآمد می کند. بیمه شده نیز درصورت ابتلا به بیماریهای فوق می تواند مبلغ قابل توجهی در اختیار داشته و روند درمانی خود را بهبود ببخشد. این امر صرف نظر از مطلوبیتی که برای بیمه شده دارد، ریسک فوت احتمالی او را کاهش می دهد. و در نهایت ضریب اطمینان بیشتری در بخش فوت بیمه شدگان برای بیمه گر ایجاد می کند.
جدول نرخ حق بیمه اضافی مربوط به این پوشش
حق بیمه اضافی مربوط به این پوشش بسیار ناچیز بوده و در مقابل تعهد بیمه گر بسیار ارزان به نظر می رسد. البته بدیهی است که با افزایش سن، ریسک ابتلای بیمه شده به این بیماری ها افزایش یافته و در نتیجه حق بیمه نیز افزایش می یابد. در کل نرخ حق بیمه اضافی مربوط به این پوشش از جدول ۱ به دست می آید:
مثلاً نرخ حق بیمه یک بیمه شده ۳۵ ساله که بیمه نامه ای ۲۰ ساله خریده است، ۱/۵۵ خواهد بود (سن در سررسید بیمه نامه ۵۵ است). حال کافی است این نرخ را در سرمایه بیماری های خاص ضرب و بر ۱۰۰۰ تقسیم نماییم. از آنجا که سرمایه بیماری های خاص ٪۳۰ سرمایه اصلی بیمه نامه است، با فرض سرمایه ۲۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ریالی بیمه نامه داریم:
سرمایه بیماری های خاص
۲۰۰,۰۰۰ × ٪۳۰ = ۶۰,۰۰٠٠,٠٠٠
حق بیمه سالانه پوشش امراض خاص
(۶۰,۰۰۰,۰۰۰ × ۱/۵۵) /١٠٠٠ = ۹۳,۰۰۰
این یعنی بیمه گذار با پرداخت سالانه ۹۳,۰۰۰ ریال می تواند در صورت ابتلا به بیماری های خاص موضوع این بیمه نامه مبلغ ۶۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال به صورت یکجا دریافت نماید. البته سالانه با در نظر گرفتن تعدیل سرمایه و افزایش آن، سرمایه بیماری های خاص نیز افزایش یافته و میزان حق بیمه آن نیز طبق جدول ۱ افزایش می یابد.
بیشتر بخوانید: حق بیمه و ارزش آن در سال های آینده